სოფრომ მგალობლიშვილი

გორის ხალხოსანთა რევოლუციური ორგანიზაციის წევრი, მწერალი სოფრომ მგალობლიშვილი დაიბადა გორის რაიონ სოფელ დირბში 1867 წელს. 

1873 წელს მან დაასრულა თბილისის სასულიერო სემინარია და გორში სასულიერო სასწავლებელში მასწავლებლად დაიწყო მუშაობა. გორის ხალხოსანთა ორგანიზაციაში მონაწილეობისათვის ორჯერ (1876 და 1878 წლებში) იყო დაპატიმრებული. იგი თანამშრომლობდა ქართველ ხალხოსანთა ჟურნალში „იმედი“, 1912-1913 წლებში გაზეთ „ჩვენი დროების“, ხოლო 1912 წლიდან გაზეთ „თემის“ რედაქტორი იყო. 

სოფრომ მგალობლიშვილის შემოქმედება

მის შემოქმედებაში აისახა ქართველი გლეხობის ცხოვრება ბატონყმობის გადავარდნამდე და შემდგომ. მოთხრობებში („დედა მაია“, 1880; „ღამის მეხრე ცეცო“, 1881; „მთიული სოსე“, 1892 და სხვ.) აისახა გლეხობის უსასოო მდგომარეობა, მათი შეუბრალებელი ექსპლუატაცია ვაჭრების, მემამულეებისა და მეფის მოხელეთა მიერ. მგალობლიშვილმა თავის ნაწარმოებებში ქართველი გლეხი ქალების საინტერესო სახეები შექმნა. 

მწერალი გარდაიცვალა 1925 წელს და დაკრძალულია დიდუბის პანთეონში.